خوراک پریاستارتر لوتکامین محصولی با فرمولاسیون ویژه است که با توجه به اهمیت هفته اول پرورش جوجه گوشتی، از یافتههای نوین علم تغذیه در کنار تکنولوژی روز به منظور تولید آن استفاده میشود.
در خصوص اهمیت هفته اول در عملکرد جوجه گوشتی لازم به توضیح است که پس از تفریخ جوجه، مدت زمانی که صرف خشک شدن پرها، تعیین جنسیت، واکسیناسیون و در نهایت انتقال جوجه گوشتی به واحدهای مرغداری میشود، گاه به بیش از ۹۰ ساعت میرسد و در این مدت معمولا آب و خوراک در اختیار پرنده قرار نمیگیرد. در طول این مدت باقیمانده کیسه زرده و تا حدی ذخایر کبدی به عنوان منبع تامین مواد مغذی عمل میکند، بنابراین وجود چنین برهه بحرانی در زندگی طیور امری طبیعی بوده و به هیچ وجه به معنای تهدید بقای پرنده نیست.
با تمام این اوصاف، وابستگی کامل به ذخایر کیسه زرده به معنی دستیابی به حداکثر توان رشد، مقاومت ایمیونولوژیک و قدرت بقا نبوده و هرچه تغذیه ابتدایی با فاصله کمتری از زمان تفریخ صورت گیرد و خوراک اولیه دارای ترکیبی مناسب از نظر قابلیت هضم و تطابق با نیازهای پرنده باشد، عملکرد مرغ در طول دوره پرورش بهتر خواهد بود. با توجه به این شرایط، میتوان گفت عدم بلوغ دستگاه گوارش طی روزهای آغازین از مهمترین مسائلی است که باید مورد توجه قرار گیرد چرا که توسعه مناسب اندامهای حیاتی بدن در گرو تأمین مواد مغذی مورد نیاز طی هفت روز اول زندگی است که خود وابسته به توانایی سیستم گوارش در هضم و جذب مواد مغذی موجود در خوراک است. تمامی این موارد نشانگر اهمیت خوراک پریاستارتر در عملکرد گلههای صنعتی طیور به ویژه جوجه گوشتی است.
آنچه قطعی به نظر می رسد عدم تطابق خصوصیات کمی و کیفی خوراک متداول هفته اول با وضعیت و نیازهای دستگاه گوارش جوجههای جوان است. در واقع هدف نهایی دوره و خوراک پریاستارتر که خاص هفت روز ابتدایی خروج پرنده از تخم مرغ است، دستیابی به بیشینه مصرف خوراک و نهایت رشد اولیه، تقویت دستگاه ایمنی پرنده در مقابل امراضی همچون نیوکاسل، برونشیت عفونی، گامبرو و کوکسیدیوز، افزایش قدرت جذب دستگاه گوارش و افزایش توان ترشح پانکراس و کبد است.
دستیابی جوجه گوشتی به حداقل میانگین وزن ۱۸۰ گرم در هفت روزگی، شاخصی ساده از موفقیت خوراک پری استارتر جوجه گوشتی است. با توجه به همبستگی مثبت وزن بدن مرغ در هفت روزگی با وزن بدن در پایان دوره پرورش، استفاده از جیره پیشاستارتر مرغوب در صورت مدیریت مطلوب گله میتواند منجر به کاهش دوره پرورش جوجه گوشتی از دو تا سه روز شود.
مصرف خوراک پریاستارتر لوتکامین با پوشش نیاز مزبور میتواند به شکل قابل توجه منجر به تحریک رشد و وزنگیری پرنده در سنین اولیه، افزایش قدرت بقا، افزایش اشتها و بهبود ضریب تبدیل غذایی شود که در نهایت مدت زمان لازم برای رسیدن به وزن بدن قابل عرضه به بازار را کاهش میدهد. از دیگر مزایای این خوراک ویژه باید به کاهش دفع نیتروژن و فسفر توسط پرنده به عنوان مهمترین آلایندههای زیست محیطی اشاره کرد. در تولید این محصول از پنج نوع منبع پروتئینی مختلف با قابلیت هضم و جذب بالا استفاده میشود تا امکان تطبیق کامل با نیاز تمام اسیدهای آمینه فراهم شود.
خوراک پریاستارتر لوتکامین پس از مخلوط شدن اقلام غذایی آن در سه مرحله، به میکروپلت ۱.۸ میلیمتر تبدیل میشود و شاخص کیفیت فیزیکی پلت (Pellet Durability Index) توسط دستگاه سنجش کیفیت فیزیکی خوراک پلت شده حیوانات آزمایش میشود. مقدار مجاز این شاخص برای خوراک پریاستارتر نباید کمتر از ۹۰ درصد باشد. این در حالی است که این میزان در محصول لوتکامین در حدود ۹۷ درصد است که نشان دهنده خاکه پایین و قوام مطلوب محصول میباشد.
به منظور تکوین جمعیت میکروبی مناسب در روده باریک جوجههای تازه تفریخ شده، خوراک اولیه باید حاوی برخی از گونههای میکروبی تولید کننده اسید لاکتیک به عنوان پروبیوتیک باشد. باکتریهای تولید کننده اسید لاکتیک به سه گروه اصلی لاکتوباسیل، لاکتوکوکوس و انتروکوکوس تقسیم میشوند که برخی از گونههای آن در خوراک لوتکامین مورد استفاده قرار گرفته است. علاوه بر میکراورگانیسم های مزبور، قارچ زنده Aspergillus oryzae به خوراک پریاستارتر لوتکامین افزوده میشود.
در محصول پریاستارتر لوتکامین همچنین از یک کوکتل آنزیمی ویژه شامل فیتاز، پروتئاز و زایلاناز استفاده میشود تا با توجه به ضعف دستگاه گوارش جوجه گوشتی در سنین اولیه، منجر به افزایش قابلیت هضم و جذب مواد مغذی شود.