اثر برنامه نوری در توسعه استخوانی طیور

فلجی طیور

انتخاب پرفشار ژنتیکی طی دهه های اخیر برای وزن و سرعت رشد بالا در جوجه های گوشتی منجر به افزایش مشکلات و ناهنجاری های پا شده است و در سطح جهان به طور تقریبی ۳ تا ۳۵ درصد از جوجه ها در گله های تجاری با انواع و شدت مختلف لنگش درگیر می باشند. یکی از دلایل مهم در افزایش فلجی و لنگش در گله جوجه گوشتی، برنامه نوردهی است. طبق نتایج مطالعات مختلف، به کارگیری برنامه نوری با بیش از ۲۰ ساعت نور طی ۲۴ ساعت از سنین اولیه تا کشتار منجر به افزایش وقوع ناهنجاری های اسکلتی، مشکلات پا و افزایش بروز تیبیال دیسکوندروپلازیا می شود.

بیشترین رشد نسبی استخوان تیبیا و فمور طی هفته اول زندگی جوجه گوشتی اتفاق می افتد. از طرفی تغییر برنامه نوری می تواند الگوی آزادسازی هورمون ملاتونین را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین تغییر برنامه نوری که در اغلب مرغداری ها طی هفته اول انجام می شود و تنش ناشی از آن، ممکن است موجب اثر نامطلوب روی توسعه بافت استخوان شود. ملاتونین هورمونی است که ترشح آن تحت تاثیر نور بوده و در تاریکی افزایش قابل توجه می یابد. از طرفی ملاتونین به عنوان محرک توسعه بافت استخوان عمل می کند. این در حالی است که در مطالعات فارمی جدید مشخص شد اعمال ۲۴ ساعت نوردهی طی چهار روز اول زندگی (در مقایسه با برنامه منقطع ۲ ساعت نور : یک ساعت تاریکی و ۲ ساعت نور : ۶ ساعت تاریکی) نه تنها اثر نامطلوبی روی توسعه بافت غضروفی و استخوانی ندارد بلکه منجر به افزایش طول استخوان پا (فمور و تیبیا) می شود. این مشاهده نافی اثر ملاتونین نبوده بلکه به دلیل کاهش فعالیت پرنده طی زمان اعمال خاموشی بروز می یابد. تحرک از مهم ترین محرک های رشد و توسعه بافت غضروف و استخوانی شدن آن بوده و کم تحرکی ناشی از اعمال خاموشی موجب کاهش نرخ آن می شود. این کاهش فعالیت عامل کم شدن ضریب تبدیل غذایی در پرندگانی است که دوره طولانی تر خاموشی و استراحت را تجربه می کنند. در واقع با اعمال نوردهی طولانی تر، انرژی که صرف فعالیت می شود افزایش می یابد و بازدهی تولید گوشت کم می شود.

از طرفی با افزایش مدت نوردهی، میزان مصرف خوراک بیشتر می شود و با توجه به کاهش دریافت انرژی و پروتئین توسط پرنده، کم شدن قطر و طول استخوان به دلیل اعمال خاموشی، طبیعی به نظر می رسد.

با توجه به یافته های اخیر، به نظر می رسد اعمال نوردهی ممتد طی چهار الی هفت روز اول پرورش و سپس کاهش آن یا به کارگیری برنامه منقطع به بهترین نتیجه ممکن از نظر طول و قطر استخوان پا و کاهش لنگش منجر می شود.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا